اختلال کم توجهی / بیش فعالی بزرگسالان (ADHD) شرایط ذهنی است که در آن حفظ توجه بسیار مشکل بوده و رفتارهای بیش فعالی و تکانشی از فرد سر میزند.
علائم این بیش فعالی در بزرگسالان ممکن است با مشکلات مختلفی همچون روابط بی ثبات، اخراج از محیط کار یا عملکرد نامناسب در مدرسه، عزت نفس پایین، گرایش شدید به اعتیاد و … همراه باشد. اختلال ADHD همیشه از دوران کودکی آغاز می شود، اما در برخی از موارد ممکن است تا دوران بزرگسالی تشخیص داده نشود.
اختلال کم توجهی / بیش فعالی ADHD چیست؟
بیشتر افراد تصور می‌کنند بیش فعالی محدود به دوران کودکی است در حالیکه اصلا اینگونه نیست. بیش فعالی و کم توجهی در بزرگسالان نیز دیده می شود اما نشانه های آن ریشه در کودکی فرد دارد. برای بیشتر افراد، اختلال ADHD بزرگسالان مشکلات بسیار بزرگی ایجاد می کند که می توان آنها را با درمان های مختلف بهبود بخشید. درمان ADHD بزرگسالان با کودکان یکسان است و شامل داروهای محرک یا سایر داروها، مشاوره روانی (روان درمانی) و درمان برای شرایط سلامت روان است که همراه با این اختلال رخ می دهد.
بیشتر بدانیم: بیش فعالی ADHD
علائم رایج اختلال کم توجهی / بیش فعالی بزرگسالان
بی‌توجهی
- برای شروع یا ادامه ی پروژه یا وظیفهای مانند تکلیف کاری یا وظایف خانه به مشکل برمی خورد.
- به سختی میتواند به جزئیات وظایف دقت کند و اشتباهات سهوی دارد.
- برای حفظ تمرکز حین انجام برخی فعالیت‌های خاص نظیر کنفرانس، مطالعه یا مکالمه به مشکل برمی‌خورد.
- محرک‌های خارجی، مثل سروصدا، تلویزیون، موسیقی، گفتگوی دیگران، به آسانی حواسش را پرت می‌کند.
- انجام فعالیت‌های روتین و روزمره مانند خرید خوراک و وظایف کاری را فراموش می‌کند.
- برای برنامه ریزی وظایف خانه یا سر کار به مشکل برمی‌خورد.
بیش فعالی
- آرام نمی‌نشیند (دست یا پاها را تکان می دهد)
- همیشه برای رفتن عجله دارد یا احساس فعال بودن می‌کند.
- هنگام صحبت با دیگران زیاد از حد حرف میزند.
- در شرایط نامناسب، مثلا در جلسه، از جا بلند می‌شود و حرکت می‌کند.
- احساس بی‌قراری می‌کند.
- به سختی میتواند نیازهای خود را کنترل کند و بسیار خطرپذیر است.
تکانشگری
- در شرایط نامناسب عبارات یا سوالاتی از دهانش بیرون می‌پرد.
- در صف ایستادن برایش دشوار است یا در این شرایط صبر خود را از دست می‌دهد.
- اغلب حین مکالمه، فعالیت یا بازی کار و حرف دیگران را قطع می‌کند.
- در شرایط اجتماعی عنصر بازدارنده است (با هنجار و مرسومات اجتماعی موافق نیست).
اختلال ADHD بزرگسالان علایمی دیگری نیز دارد که شامل موارد زیر است:
- مشکل در تمرکز و توجه
- بی قراری
- مشکل در اتمام تکالیف
- بی نظمی
- تحمل بسیار پایین در ناکامی ها
- نوسانات خلقی مکرر
- زود جوش بودن
- مشکل در مواجهه با استرس
- روابط بی ثبات و متشنج
بیشتر افرادی در بزرگسالی دچار ADHD هستند از وجود آن آگاه نیستند.
آنها تنها فکر می‌کنند که وظایف روزمره میتواند چالش برانگیز باشد. اینگونه افراد در تمرکز کردن و اولویت قائل شدن در کارهای خود مشکل دارند و همین امر موجب می شود ملاقات ها و یا برنامه های اجتماعی خود را فراموش کنند. ناتوانی در کنترل هیجانات ممکن است به اشکال مختلفی همچون ناتوانی در منتظر ماندن در صف اتوبوس و یا نوسانات خلقی بروز کند.
همه افراد بزرگسالی که از ADHD رنج می برند در کودکی خود نیز این اختلال را به همراه داشته اند حتی اگر خودشان هرگز در مورد این موضوع هیچ گونه آگاهی نداشته باشند. نشانه های این اختلال در برخی از افراد بزرگسال ممکن است با گذشت زمان و بالا رفتن سن کاهش پیدا کند در حالیکه برخی دیگر همین نشانه ها را در دوران بزرگسالی نیز به همراه خود خواهند داشت و حتی این شرایط ممکن است بدتر شود.
تفاوت فرد عادی با فردی که به اختلال ADHD مبتلاست چه می باشد؟
تقریبا همه افراد دارای نشانه مشابه به این اختلال در برهه ای از زندگی خود هستند. اگر مشکلات شما تازه هستند و یا گاه به گاه در گذشته رخ داده اند، شاید این اختلال را نداشته باشید. اختلال ADHD تنها زمانی تشخیص داده می شود که نشانه های آن به اندازه کافی شدید و حاد شده باشد و باعث ایجاد مشکلات زیادی در زندگی روزمره فرد گردد.
این علائم مداوم و مخرب میتواند ریشه در گذشته و دوران کودکی فرد داشته باشد. تشخیص ADHD بزرگسال کمی دشوار است زیرا برخی از نشانه های خاص این اختلال شبیه سایر موارد است. مثلا ممکن است فردی که به این اختلال مبتلاست دچار اضطراب و یا اختلال خلقی شده باشد. بیشتر بزرگسالان با ADHD همچنین سایر مشکلات ذهنی همچون افسردگی یا اضطراب را نیز دارند.
علائم مخاطره آمیز بیش فعالی بزرگسالان
اگر موارد زیر را داشته باشید، به طور بالقوه در معرض خطر ابتلا به ADHD هستید:
- در اعضای خانواده فردی با این اختلال و یا سایر بیماری های ذهنی وجود داشته باشد.
- نوشیدن الکل، سیگار کشیدن و یا مصرف مواد مخدر در دوران بارداری مادر.
- مادر شما در دوران بارداری، در معرض سموم محیطی قرار گرفته باشد.
- در دروان کودکی در معرض سموم محیطی همچون سرب قرار گرفته باشید.
- قبل از موعد مقرر متولد شده اید (تولد نارس).
عوارض بیش فعالی بزرگسالان
اختلال ADHD با موارد زیر مرتبط است:
- عملکرد ضعیف در مدرسه
- مشکل با قانون
- مشکل در کار
- مصرف الکل و یا مواد مخدر
- تصادفات مکرر و یا سایر حوادث
- روابط متشنج
- سلامت ذهنی و فیزیکی ضعیف
اگرچه اختلال ADHD باعث ایجاد سایر شرایط روحی و روانی نمی شود، اما برخی از اختلالات دیگر ممکن است به همراه ADHD ایجاد شود. این موارد شامل:
اختلالات خلقی
بیشتر بزرگسالانی که به این اختلال مبتلا هستند ممکن است افسردگی، اختلال دو قطبی و یا سایر اختلالات خلقی را داشته باشند. اگرچه تمامی مشکلات خلقی لزوما به طور مستقیم مربوط به ADHD نیست اما الگوی تکرار از شکست ها و ناکامی های مرتبط با ADHD می تواند افسردگی را بدتر کند.
اختلالات اضطراب
اختلال اضطراب اغلب در بزرگسالانی با ADHD رخ می دهد. اختلال اضطراب ممکن است باعث ایجاد نگرانی، عصبی بودن و یا سایر نشانه ها شود.
اختلالات شخصیتی
بزرگسالانی که دارای اختلال ADHD هستند خطر بیشتری در ابتلا به اختلال شخصیتی مانند اختلال شخصیت مرزی یا اختلال شخصیت ضد اجتماعی دارند.
ناتوانی در یادگیری
بزرگسالانی که اختلال ADHD دارند ممکن است در امتحانات آکادمیک نمره کمتری دریافت کنند.
تشخیص اختلال بیش فعالی بزرگسالان
در گذشته تشخیص این اختلال در بزرگسالان نسبت به کودکان چالش برانگیزتر بود و رد کردن وجود بیماری‌های دیگر آن را تشخیص می دادند.
اما با ظهور تکنولوژی‌ها و تست‌های جدید به راحتی و با دقت بالا می‌توان بیش فعالی را در بزرگسالان را هم تشخیص داد. نوار مغزی (CQ) و نقشه مغزی (QEEG) و همچنین تست IVA به راحتی بیش فعالی را تشخیص می‌دهند.
درمان بیش فعالی بزرگسالان چیست؟
سه دسته کلی درمان برای بیش فعالی بزرگسالان وجود دارد.
- مشاوره و روان درمانی
- دارو درمانی
- نوروتراپی
روان درمانی
روان درمانی ممکن است در موارد زیر به شما کمک کند:
- بهبود زمان مدیریت و مهارت های سازماندهی
- آموزش نحوه کاهش رفتارهای تکانشی
- توسعه بهتر مهارت های حل مشکل
- مقابله با مشکلات و شکست های اجتماعی و درسی گذشته
- بهبود عزت نفس
- آموزش روش هایی برای بهبود روابط خانوادگی و اجتماعی
- توسعه و گسترش روش هایی برای کنترل اخلاق
انواع رایج روان درمانی برای اختلال ADHD شامل موارد زیر است:
این نوع از مشاوره سازمان یافته، مهارت های خاصی را برای مدیریت رفتار و تغییر الگوهای فکری منفی در اختیار فرد قرار می دهد. این موضوع به شما کمک می کند با چالش های زندگی در منزل، کار و یا مدرسه درگیر شوید. این نوع مشاوره به شما کمک می کند با شرایط ذهنی دیگر همچون افسردگی نیز مبارزه کنید. شما می توانیداز مشاوره های فردی و یا گروهی استفاده کنید.
دارو درمانی
برای دارو درمانی نیاز است که به روانپزشک مراجعه بفرمایید و با توصیه پزشک دارو مصرف کنید.
نوروتراپی
درمان‌های نوروتراپی مغز را تمرین می‌دهند تا عملکرد خود را اصلاح کنند. این درمان‌ها شامل نوروفیدبک، rTMS و TDCS است. این درمان‌ها بدون عوارض و بدون نیاز به مصرف دارو، بیش فعالی را درمان می‌کنند.
برای اطلاعات بیشتر روی آنها کلیک کنید.
مرکز اعصاب و روان نوین با ارائه خدمات
در خدمت شما عزیزان است. برای مطالعه بیشتر روی هرکدام کلیک کنید وهمچنین به صفحه سوالات متداول مراجعه بفرمایید از طریق فرم تماس اقدام کنید و یا با شماره تلفن های مرکز تماس حاصل فرمایید.
۰۵۱-۳۸۴۴۳۸۹۳
۰۹۱۵۹۱۶۶۷۰۳
دیدگاه