اوتیسم چیست؟
اوتیسم یک اختلال رشد عصبی است که عمدتا علائم و نشانه‌های آن قبل از سه سالگی ظاهر می‌شود. ما هنوز به درستی علت اوتیسم را نمی دانیم ولی بیشتر کارشناسان معتقدند که در این اختلال عوامل ژنتیکی بسیار زیادی دارند. در این پست روش تشخیص و درمان اوتیسم را مرور خواهیم کرد
علائم و نشانه‌های اوتیسم چیست؟
- صحبت نکردن یا داشتن الگوهای غیرعادی کلامی
- مشکل در درک ارتباطات غیرکلامی
- مشکل در ایجاد یا حفظ دوستی
- مشکل در ادامه مکالمات
رفتارهای محدود و تکرار شونده، الگوها، فعالیتها و علائق نشانه‌های قابل مشاهده:
- تکرار کردن صداها یا عبارات (پژواک گویی)
- حرکات تکرارشونده
- ترجیح بر یکنواختی، و مشکل در گذار و داشتن روال عادی
- علائق انعطاف ناپذیر یا به شدت محدود و شدید
- حساسیت شدید به محرک‌های مختلف یا حساسیت خیلی کم به آنها
مطابق آیین نامه تشخیصی و آماری انجمن روانشناسی آمریکا، که توسط متخصصان بالینی برای تشخیص اوتیسم بکار می‌رود، ویژگی‌های اصلی اوتیسم باید در اوایل کودکی ظهور کنند. اما ممکن است تا زمانی که نیازهای اجتماعی، فراتر از ظرفیت سازش‌پذیری فرد مبتلا به اوتیسم نباشند، کاملا آشکار نشوند. برخی علائم ممکن است بخاطر یادگیری استراتژی‌های سازگاری، پنهان شده و دیده نشوند.
طیف اوتیسم چیست؟
اختلال طیف اوتیسم (ADS) یک نوع اختلال رشد است که بر برقراری ارتباط و رفتار فرد تاثیر می‌گذارد. اگرچه این بیماری در هر سنی قابل تشخیص است، به آن “اختلال رشد” گفته می‌شود چراکه عموما علائم آن در دو سال اول زندگی ظاهر می‌شوند. در نسخه قبلی (DSM)، دسته‌بندی‌‌های زیر برای انواع اوتیسم درنظر گرفته شده بود:
- اختلال اوتیستیک: این اختلال همان اختلال اوتیسم است.
- سندروم آسپرگر: در سر ملایم طیف اوتیسم قرار دارد. افراد مبتلا گاهی خیلی باهوش هستند ولی در روابط اجتماعی مشکل دارند.
- اختلال فراگیر رشد معین: به این اختلال اوتیسم غیر معمول می‌گویند و برخی از رفتارهای افراد اوتیستیک را دارند.
سندروم آسپرگز طیف خفیفی از اختلال اوتیسم است که در آن تعاملات و ارتباطات اجتماعی مثل اوتیسم آسیب نمی بیند. در سندروم آسپرگر در ذهن فرد موانع وجود نخواهد داشت، و موانع کارکردهای اجتماعی هم به نسبت اختلال اوتیسم ساده تر رفع می‌شوند. برخی‌ها سندروم آسپرگر را به عنوان کارکرد بهتر اوتیسم طبقه بندی می‌کنند.
ولی امروزه مطابق آیین نامه تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-۵)، کتاب راهنمایی توسط انجمن روانشناسی آمریکا، همه افرادی که در این دسته‌ها قرار دارند در دسته واحد اختلال طیف اوتیسم قرار دارند. مبتلایان به اختلال طیف اوتیسم دارای نشانه‌های زیر می‌باشند:
- مشکل در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران
- علائق محدود و رفتارهای تکرار شونده
- داشتن علائمی که به توانایی فرد در عملکرد صحیح در مدرسه، محل کار، و سایر موقعیت‌ها در زندگی، آسیب وارد می‌کند.
بیماری اوتیسم به عنوان یک اختلال “طیف” شناخته می‌شود، چراکه در نوع و شدت علائمی که افراد تجربه می‌کنند، تفاوت‌های بسیاری وجود دارد. این اختلال، در تمام قومیت‌ها، نژادها و طبقات اجتماعی رخ می‌دهد. اگرچه ASD اختلالی مادام العمر است، درمان‌ها و خدمات ارائه شده می‌توانند علائم و توانایی عملکردی فرد را بهبود بخشند. آکادمی طب کودکان آمریکا، توصیه می‌کند تمام کودکان از نظر ابتلا به اوتیسم بررسی شوند. کلیه والدین و سرپرستان کودکان، باید با پزشک خود در زمینه غربالگری یا ارزیابی اختلال طیف اوتیسم، صحبت کنند.
علت بیماری اوتیسم در کودکان
علت دقیق اوتیسم ناشناخته است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که دلیل واحدی برای ابتلا به این بیماری وجود ندارد.
برخی عوامل خطر احتمالی اوتیسم شامل:
- ابتلای یکی از اقوام درجه یک به اوتیسم
- جهش ژنتیکی
- سندرم X شکننده یا سایر اختلالات ژنتیکی
- سن بالای پدر و مادر هنگام تولد کودک
- پایین بودن وزن هنگام تولد
- عدم تعادل متابولیکی
- پیشینه عفونت‌های ویروسی
- قرار گرفتن جنین در معرض داروهای والپروئیک اسید (Depakene) یا تالیدومید
طبق اعلام موسسه بین المللی اختلالات عصبی و سکته مغزی(NIDS)، هر دو عامل ژنتیک و محیط ممکن است در ابتلای افراد به اوتیسم تعیین کننده باشند. منابع متعدد و معتبر قدیم و جدید نشان می‌دهند که این اختلال به دلیل انجام واکسیناسیون ایجاد نمی‌شود. مطالعه‌ای چالش برانگیز در سال ۱۹۹۸، وجود ارتباطی بین بیماری اوتیسم و واکسن سرخک، اوریون، و سرخچه(MMR) را اعلام کرد. اگرچه، این مطالعه توسط دیگر تحقیقات بی ارزش شمرده شده و سرانجام در مقالات معتبر بعدی رد شد.
روش‌های تشخیص اختلال اوتیسم چیست؟
روش‌های متفاوتی برای تشخیص اوتیسم وجود دارد که عبارتند از:
- ویزیت روانپزشک
- مشاوره کاردرمانگر
- نوار مغزی (CQ)
- نقشه مغزی (QEEG)
تمامی این خدمات در مرکز اعصاب و روان نوین ارائه می‌گردد.
روش‌های درمان اوتیسم کدام‌اند؟
دارو درمانی
دارو درمانی یکی از مرسوم ترین روش‌های درمان اختلال اوتیسم است.
نوروتراپی
درمان های نوروتراپی مناسب برای درمان اوتیسم عبارتند از:
این روش‌های درمانی، مغز را تمرین می‌دهند تا عملکرد خود را اصلاح کند. از مزایای این روش‌های درمانی می توان به نداشتن عوارض و همچنین پایدار بودن نیز اشاره کرد.
برای مطالعه بیشتر درباره درمان های نوروتراپی روی لینک هر کدام از درمان ها کلیک کنید.
مجموعه اعصاب و روان نوین مفتخر است با ارائه خدمات نوروتراپی و روانپزشکی که نقشی اثر گذار در درمان اختلالات مغزی دارد در خدمت شماست. توصیه می شود اگر سوالی دارید به صفحه سوالات متداول مراجعه بفرمایید از طریق فرم تماس اقدام کنید و یا با شماره تلفن های مرکز تماس حاصل فرمایید.
برای مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید.
دیدگاه